- фидя
- [فديه]а. таър. мол ё чизе, ки барои халосии ҷони худ ё каси дигар дода мешуд; сарбаҳо, сархарид
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
фидя
Смотреть что такое "фидя" в других словарях:
бархӣ — [برخي] кит. фидо, қурбонӣ, фидя … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
каффорат — [کفّاره // کفّارة] а. д 1. ҳар амале, ки барои ҷуброни гуноҳе шариатан анҷом медиҳанд (мас., додани садақа, гирифтани рӯза ва ғ.); фидя 2. натиҷаи ҳар амали нораво, ки шахс ба он дучор мегардад; маҷ. ҷуброн; каффорат додан садақа додан ё анҷом… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фидия — [فديه] а. ниг. фидя … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фидо — [فدا] а 1. кҳн. додани пул ё чизе барои халосии худ ё касе; фидя, сарбаҳо, қурбонӣ 2. маҷ. барои касе чизе харҷ ё сарф кардан; фидо гаштан /шудан/ дар роҳи касе ё коре ҷони худро додан; қурбон шудан; фидо кардан чизеро қурбон ва садақа кардан; ба … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фидядеҳ — [فديه ده] ниг. фидя диҳанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
